تب طوطی

تب طوطی چیست؟
تب طوطی یک عفونت نادر است که به وسیله کلامیدیا سیتاسی، نوع خاصی از باکتری ها ایجاد می شود. این عفونت همچنین به عنوان بیماری طوطی و سیتاکوسیس شناخته می شود. به نقل از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، در ایالات متحده از سال 2010 تا سال 2010 هر سال کمتر از 10 مورد انسانی مبتلا به تب طوطی را مشاهده شده است. با این حال، بسیاری از موارد ممکن است تشخیص داده نشده یا گزارش نشده باشند، زیرا علائم این بیماری، مشابه بیماری های دیگر است .

همانطور که از نام آن پیداست، این بیماری از پرندگان ناشی می شود. با این وجود، طوطی ها تنها ناقلان ممکن نیستند. سایر حیوانات وحشی و حیوانات خانگی نیز ممکن است عفونت را حمل کنند و به انسان منتقل کنند.

تب طوطی در کشورهایی مانند آرژانتین، استرالیا و انگلیس گزارش شده است. این ممکن است در هر جایی که پرندگان به عنوان حیوانات خانگی و یا در جمعیت محدود (مانند مزارع مرغداری) نگهداری می شود مشاهده شود. این موضوع در محیط های گرمسیری شایع تر است.

در اغلب موارد، انسان تب طوطی را از پرندگان می گیرد، از جمله:

طوطی ها
جوجه ها
بوقلمون
کبوتر
مرغ عشق ها
پرنده های بهشتی
اردک ها
شما می توانید تب طوطی را با دست زدن به یک پرنده آلوده یا تنفس ذرات ریز ادرار، مدفوع و یا سایر موارد جسمی آن بگیرید. شما همچنین ممکن است با بوسیدن یا نوک زدن پرنده ها بیماری را از آنها بگیرید.

گرفتن بیماری از یک فرد آلوده نیز ممکن است، اما بسیار نادر است. این مورد هنگامی ممکن است رخ دهد که شما در حالی که فرد بیماری سرفه می کند، قطره های بزاقی که در هوا پرش می کنند با شما تماس بگیرند.

پرندگان عفونی
تشخیص یک پرنده دچار تب طوطی
پرندگان آلوده لزوما علایمی را نشان نمی دهند. آنها همچنین می توانند باکتری ها را به مدت چند ماه منتقل کنند تا نشانه های بیرونی ظاهر شوند. فقط به این دلیل که یک پرنده بیمار به نظر نمی رسد یا بیمار گونه رفتارنمی کند، به این معنا نیست که آلوده نمی باشد.

پرندگان آلوده ممکن است دچار تنگی تنفس شوند یا در نفس کشیدن دچار مشکل شوند. سایر علائم عبارتند از:

آبریزش از چشم یا بینی
اسهال
تغییر رنگ (ادرار یا مدفوع) در رنگ های مختلف سبز 
کاهش وزن
بی حسی و خواب آلودگی
پرنده مریض ممکن است به اندازه کافی غذا نخورد و یا حتی کاملا دست از غذا خوردن بکشد.

علائم
 
در افراد مبتلا این بیماری معمولا شبیه آنفولانزا یا پنومونی است. علائم این بیماری معمولا حدود 10 روز پس از قرار گرفتن در معرض آن شروع می شوند، اما ممکن است تا چهار روز یا حداکثر 19 روز به طول انجامد.

تب طوطی دارای علائم بسیاری است که ممکن است با آنفولانزا مشابه باشد، از جمله:

تب و لرز
تهوع و استفراغ
درد عضلانی و مفصلی
اسهال
ضعف
خستگی
سرفه (معمولا خشک)
سایر علائم ممکن است که به نظر با آنفولانزا متفاوت باشد، شامل درد قفسه سینه، تنگی نفس و حساس شدن به نور است.

در موارد نادر، بیماری ممکن است باعث التهاب ارگان های مختلف داخلی شود از جمله مغز، کبد و قلب. همچنین می تواند به کاهش عملکرد ریه و پنومونی منجر شود.

بیماری هایی که دارای علائم مشابه با تب طوطی هستند عبارتند از:

بروسلوز، یک عفونت باکتریایی است که به طور معمول در دام ها یافت می شود اما می تواند به انسان منتقل شود
تولارمیا ، یک بیماری نادر است (معمولا در خرگوش و جوندگان یافت می شود) که می تواند به وسیله یک نیش یا گاز گرفتگی و یا تماس با پستاندار کوچک آلوده به انسان منتقل شود.
اندوکاردیت عفونی
آنفلوآنزا
بیماری سل
ذات الریه
تب Q، نوع دیگری از عفونت باکتریایی است

تشخیص
تشخیص تب طوطی
از آنجا که تب طوطی بیماری نادری است، پزشک شما ممکن است ابتدا به این بیماری مشکوک نشود. اگر به تازگی در معرض پرنده های بالقوه بیمار بوده اید یا اگر در یک فروشگاه حیوان خانگی، دفتر دامپزشکی، کارخانه فرآوری مرغداری یا هر محل کار دیگری که با پرندگان ارتباط برقرار می کنید بوده اید، به پزشک خود بگویید.

برای تشخیص تب طوطی، پزشک معمولا چندین آزمایش انجام می دهد. کشت خون و سرم می تواند نشان دهند که آیا نوع باکتریایی که دارید این عفونت را ایجاد می کند یا خیر. عکس اشعه ایکس قفسه سینه میتواند پنومونی ناشی از این بیماری را مشخص کند.

 
پزشک شما یک تست تیتر آنتی بادی را سفارش می دهد تا ببینید آیا شما دارای آنتی بادی های ایجاد کننده ی تب طوطی هستید یا خیر. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که سیستم ایمنی بدن هنگام تشخیص یک ماده خارجی، مضر (آنتی ژن) مانند باکتری یا انگل می سازد. تغییرات در سطح آنتی بادی ها می تواند نشان دهنده این باشد که شما با باکتری هایی که تب طوطی را ایجاد می کنند، آلوده شده اید یا خیر.

درمان
تب طوطی با آنتی بیوتیک درمان می شود. تتراسیکلین و داکسی سایکلین دو آنتی بیوتیک هستند که برای این بیماری موثر هستند. با این حال، پزشک ممکن است گاهی اوقات شما را با سایر انواع آنتی بیوتیک ها درمان کند. کودکان ممکن است با آسیترومایسین درمان شوند.

پس از تشخیص، درمان آنتی بیوتیک به طور معمول برای 10 تا 14 روز پس از تب طول می کشد.

اکثر افرادی که تحت درمان تب طوطی قرار می گیرند، به طور کامل بهبود می یابند. با این حال، بهبودی ممکن است در افرادی که مسن ، بسیار جوان یا دچار مشکلات بهداشتی دیگری هستند، روند کندی باشد. با این حال، تب طوطی به ندرت باعث مرگ در انسان هایی می شود که درمان مناسب را دریافت کرده اند.

جلوگیری

اگر پرنده ای به عنوان حیوان خانگی دارید، می توانید اقدامات لازم برای کاهش شانس ابتلا به تب طوطی را انجام دهید. اینها شامل تمیز کردن هر روزه ی قفس پرنده ها و مراقبت از پرندگان برای کمک به جلوگیری از ابتلا به بیماری آنها است. پرندگان خود را به درستی تغذیه کنید و به آنها فضای کافی بدهید تا در قفس تنگ و شلوغ نباشند. اگر شما بیش از یک قفس داشته باشید، مطمئن شوید که قفس ها دور از هم هستند، به طوری که مدفوع و مواد دیگر را بین آنها انتقال ندهد.

موارد زیر گام های دیگری هستند که می توانید برای جلوگیری از تب طوطی استفاده کنید.

نکات پیشگیرانه
پرندگان حیوانات خانگی را از مغازه های حیوان خانگی معتبر خریداری کنید.
پس از دست زدن به پرندگان یا منابع پرنده دست های خود را بشویید.
از تماس پرنده با دهان یا بینی خودداری کنید.
برای چکاب پرنده به دامپزشک مراجعه کنید.
پرندگان را در یک محیط خوب تهویه نگه دارید.
اگر یک پرنده تازه خریده اید، آن را توسط یک دامپزشک معاینه کنید. بهتر از پرنده حداقل سی روز ایزوله باشد تا شرایط بیماریدر آن بررسی شود و سپس در تماس با سایر پرندگان قرار گیرد.

اگر یک پرنده مریض یا مرده را ببینید (وحشی یا حیوان خانگی)، نباید آن را لمس کنید. برای دفن یک پرنده وحشی مرده با اداره کنترل حیوانات شهر تماس بگیرید. اگر این یک حیوان خانگی باشد، هنگام دست زدن یا حرکت آن باید احتیاط کنید. از دستکش و ماسک برای جلوگیری از تنفس هوای آلوده به باکتری، گرد و غبار و یا سایر آلودگی ها استفاده کنید. شما همچنین باید قفس و تمام تجهیزاتی را که پرنده با آن در تماس بوده است برای جلوگیری از عفونت و یا انتقال مجدد عفونت ضد عفونی کنید.

تاریخچه
تاریخچه بیماری تب طوطی 
در اواخر سال 1929، سیمون اس. مارتین از بالتیمور یک طوطی برای همسرش به عنوان یک هدیه کریسمس خرید. او از خویشاوندانش برای مراقبت از آن تا روز کریسمس کمک خواست. طوطی با گذشت زمان مریض شد و مریضی آن شدت گرفت. روز کریسمس پرنده مرده بود. به زودی پس از آن، دو نفر از بستگان وی که از پرنده مراقبت می کردند، بیمار شدند. لیلیان همسر مارتین نیز بیمار شد. دکتر آنها درباره تب طاوطی خوانده بود و مظنون به آن شد. وقتی پزشک از اداره خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده برای درمان داروها درخواست کرد، به او گفته شد که درمان شناخته شده ای وجود ندارد.

پرونده در یک روزنامه منتشر شد و ترس از شیوع تب طوطی به سرعت در حال گسترش بود. تعداد کلی موارد مبتلا نیز به طور چشمگیری افزایش یافت. این به این دلیل بود که پزشکان شروع به جستجوی پرندگان خانگی در خانه ها و افراد مبتلا به علائم شبیه به آنفولانزا یا پنومونی کردند. رسانه های آمریکایی مشکوک به این بیماری مرموز جدید شدند و گزارش های نادرستی از تعداد تلفات مرتبط منتشر شد که فقط بر وحشت ابتلا به این بیماری افزود. با این حال، آگاهی از تب طوطی موضوعات کافی را در اختیار دانشمندان قرار داد تا سرانجام جداسازی باکتری ها و یافتن راهی برای درمان آن حاصل شد.

ترجمه شده برای سایت دنیای منقارکج ها توسط: دکتر سید سعید حسینی