طوطی اکلکتوس

طوطی های اکلکتوس

طوطی اکلکتوس

Eclectus
Eclectus roratus
اِکلکتوس
رنگ های مرتعش و درخشان پر و بال استثنایی زیبا، شبیه مو، که سر تا قسمت های زیرین اِکلکتوس ها را کاملاً پوشانده است چشم دوستداران پرنده را به خود خیره می کند. این گونه، وضعیت جنسیتی چشمگیری متفاوت از تمام طوطی سانان ارائه می دهد: برخلاف سایر طوطیان نروماده کاملا از نظر رنگامیزی با یکدیگر تفاوت دارند طوطی نر به رنگ سبز تند و طوطی ماده به رنگ قرمز و آبی، یا بنفش (یا کاملاً قرمز) است. یک نر و یک ماده آنها در کنار هم نمایش گیراتری دارند. درحالیکه در اسارت آن ها به ندرت با هم دیده می شوند. اکلکتوس نر منقاری به رنگ نارنجی یا زرد، و ماده ها منقارهایی به رنگ سیاه یا به رنگ خنثی دارند. اِکلکتوس ها به گروه بزرگی از طوطیان تعلق دارند که طوطی های مولر یا پشت آبی [Tanygnathus sumatranus] و گونه های Psittacula، مانند الکساندر و پاراکیت طوق صورتی (طوطی ملنگو)، نیز شامل این گروه می شوند. در بین اکلکتوس ها و طوطی های طوق دار (الکساندر پاراکیت ها) ماده ها غالب هستند و حرف اول و آخر را ماده ها می زنند. این پرندگان، معمولا بصورت انفرادی حتی بدون هیچ رابطه با جفت نگهداری می شوند درحالی که تمایلات جفت خواهی بسیار بالایی دارند. ممکن است در طبیعت، ماده اکلکتوس ها در هر فصل تخم گذاری، شریک خود را تغییر دهند. نرها باید چیره شدن بر ترس خود از ماده ها را شروع کنند. آنها هر قدر که فصل تخم گذاری نزدیک می شود دل و جرئت پیدا می کنند. منقار بزرگ و خوشرنگ طوطی نر نقش مهمی در نمایش عاشقانه بازی می کند. برای مثال، اکلکتوس نر با محکم ضربه زدن از طریق منقار به منقار ماده بر خلاف حرکت نوک خود ابراز علاقه می کند، حرکات منظم سر به هنگام غذا رسانی به ماده منتظر در آشیانه و کیفیت غذا نیز نقش مهمی را برای جلب رضایت پرنده ماده ایفا می کنند.

منقار نارنجی رنگ جنس نر مضطرب مقابل سر ماده مطمئناً ماده را بیشتر تحریک می کند.
همانطورکه قبلاً گفته شد، ماده های اکلکتوس به جفت خود مسلط می شوند و نسبتاً دمدمی مزاج هستند. آنهایی که پرورشی هستند، می توانند پرندگان خانگی خوبی باشند تا زمانیکه به بلوغ جنسی خود، حدود 3 سالگی برسند. بعد، رفتارش ممکن است غیر قابل پیش بینی باشد.اگر یکی از دو جنس نر و ماده پرورشی و دیگری صید شده باشند قبول یکدیگر برایشان سخت و ایجاد رابطه صمیمانه بسیار دشوار خواهد بود. جنس ماده اکلکتوس در اسارت، معمولاً ارتباط محکمی با انسان برقرار نمی کند. شخصی که خواستار یک همدم مهربان است پس یک نر یا گونه ای دیگر را انتخاب خواهد کرد. نرها بسیار مهربان و دوست داشتنی هستند و می توانند همراهان عالی باشند. با این حال، آنها پرندگان حساسی هستند و نرها مانند ماده ها تمایل دارند گاز بگیرند اگر دچار استرس باشند. آنها می توانند مقلدان خوبی باشند اما همچنین خود را بسیار پر سر و صدا نشان می دهند.
این تنها گونه از طوطی ها است که رفتارهای دوستانه بین نروماده خیلی کم است و اندک پیش می آید یکدیگر را مانند سایر طوطیان در آرامش بجورانند و پرآرایی کنند , حتما یکی از علل این تفاوت رفتار در اکلکتوس ها این است که برخلاف سایر طوطی سانان از پرهایی موی مانند برخوردارند و نه پرهایی با پوشپر پس طبیعتا کمتر هم نیاز به تیمار است. اکلکتوس ها بیش از سایر طوطیها به میوه جات و سبزیجاتی که در آنها بتاکاروتن یافت می شود نیازمند هستند – امیدشایگان

طوطی های اکلکتوس

طوطی ای اصیل اغلب کم تحرک هستند.طول آنان بسته به رگه مربوطه بین 35-43 سانتیمتر است. 
تمام طوطی های اصیل به گروه اکلکتوس رو را توس تعلق دارند که جمعا” ده شاخه دارند. 
منطقه زیست آنان شمال شرق استرالیا جزایر ملوک تانیبارین-آرو-زالومون و بیسمارک تشکیل 
می دهد.علامت مشخصه خاص طوطی های اصیل آن است که جنس نر و ماده رنگ آمیزی مختلف دارند.رنگ نر ها سبز علفی است و رنگ ماده ها قرمز تا قرمز قهوه ایی است.برخی از طوطی های اصیل که خوب تطابق یافته اند-ممکن است بسیار اهلی شده و به ندرت جیغ بکشند.

طوطی اصیل گینه جدید

طولش 33 سانتیمتر و محل زیستش مناطق ساحلی شرق و جنوب شرقی استرالیاست . هر دو جنس دارای رنگ آمیزی یکسانی می باشند . سر ماده کوچک تر و باریک تر از نر است . سر و بدن پرنده قرمز و ناحیه گلو و قسمتهای جلوی بالها و شاه پرها و پرهای دم آبی اند. بین 4 تا 8 تخم گذارده و جوجه ها پس از 21 روز از تخم در می آیند و پس از 6 تا 7 هفته دیگر لانه را ترک می کنند .

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید