بیماری های طوطی سانان

کیست پر یا توده ای شدن پر

علت پرکورک کیست پر توده پر

کیست پر یا توده ای شدن پر
اختلالات پوستی و پر شایعترین نوع بیماری در میان پرندگان خانگی است. از دست دادن پرها می تواند به صورت اختلال موضعی بوده و یا اینکه در اثر یک بیماری گسترده در سیستم بدن پرنده باشد. یکی از این بیماری ها کیست پر نام دارد که در ادامه به تشریح آن پرداخته خواهد شد.
یک کیست پر در پرنده معادل یک عدد پیاز مو در انسان (که باعث رویش مو می شود) است. ولی این کیست ها در پرندگان بزرگتر می باشند، البه خود پر نیز از موی انسان بزرگتر است. این کیست ها بیضی شکل و کشیده اند و حاوی یک یا چند فولیکول پر هستند. اگرچه اینها می توانند در هر ناحیه ای وجود داشته باشند ولی با این حال بیشتر به پرهای اولیه ی قسمت بال مربوط می شوند. این مشکل زمانی رخ می دهد که پر قادر به بیرون آمدن از فولیکول نبوده و در زیر پوست تجمع می یابد و زمانی که پر رشد می کند این توده ی ایجاد شده از جنس کراتین، بزرگ و بزرگ تر می شود. 
اگرچه این بیماری در تمام گونه های طوطی ها و پرندگان دیده شده است ولی شایعترین نوع آن مربوط به ماکائوهای آبی و طلایی، مرغ عشق ها و نژاد های خاصی از قناری ها (Glosters, Norwhich, and Borders) می باشد. 
این کیست ها می توانند به صورت توده های زرد رنگ کوچک در زیر پوست و یا توده های خیلی بزرگ کراتینی بر روی پوست ایجاد شوند. این بیماری ژنتیکی بوده و معمولا پس از دوره ی پرریزی اتفاق می افتد. 
برخی از نظریه ها نشان می دهد عواملی چون: سوء تغذیه به دلیل رژیم غذایی نادرست، مشکلات ژنتیکی، عفونت و آسیب دیدگی و زخم شدن فولیکول پر، می توانند باعث ایجاد این بیماری شوند.
این توده ی ایجاد شده در پوست پرنده بسیار دردناک می باشد، البه به محل قرارگیری آن نیز بستگی دارد. این مسئله می تواند باعث فشار بر اعصاب و یا ارگانهای داخلی پرنده شده و آسیب های جدی و طولانی مدت بوجود آورد و یا منجر به مرگ او شود.
درمان این بیماری از طریق جراحی کردن فولیکول پر درگیر میسر خواهد بود. اما ممکن است این مسئله بعد از جراحی نیز عود کرده و یا دوباره تکرار شود. برای مثال در قناری های نورویچ که مستعد ژنتیکی این بیماری هستند جراحی نیز عملی و نتیجه بخش نخواهد بود. 
در صورت مصرف ویتامینB به مقدار کافی، مواد معدنی مورد نیاز (به ویژه روی)، اسید فولیک و بیوتین به عنوان عناصر ضروری بدن پرنده در هنگام دوره ی پرریزی می توان تاحدودی از بروز این بیماری جلوگیری کرد.
نحوه ی درمان بسته به سن پرنده، وضعیت سلامتی و شدت این بیماری در گونه های مختلف پرندگان متفاوت می باشد.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید