طوطی های پاینس

آشنایی و شناخت گونه ها و نژادها طوطی های پاینس

اطلاعات تغذیه رفتار حالات مناسب بعنوان حیوانگی هستند یا خیر و سایر اطلاعات

کایک ها (Ki-EEk) نوعی طوطی هستند، گونه ای از Pionites . نام های رایج و معمول دیگر آنها : طوطی هفت رنگ و طوطی رقصنده است. ظاهر پرنده : طوطی های متوسطی هستند با سایز 10-9 اینچی . آنها نسبتاً کوچک و کوتاه با دمی کوتاه و مربع شکل هستند. وزن آنها 170-150 گرم می باشد. آنها عمری در حدود 40 سال دارند. آنها به علت روشن بودن رنگ های بدن و خالص بودن رنگ ها در میان دیگر طوطی ها دارای زیبایی خیره کننده ای هستند. زیستگاه : آنها بومی حوزه ی رودخانهی آمازون در جنوب آمریکا هستند. به طور کلی نواحی جنگلی را ترجیح می دهند، نشستن و ماندن بر روی درختان بلند میوه ها و دانه دار. آنها اغلب در این جنگل ها وقت زیادی را برای بازی ، کنجکاوی و جست و جو سپری می کنند. تغذیه : غذای آنها شامل سبزیجات تازه، دانه ها و میوه ها، حبوبات است. خصوصیات : آنها اغلب ترجیح می دهند راه بروند، بپرند، بالا بروند و لنگان لنگان راه بروند (برقصند). آنها بالا رونده های (صعود کننده) ماهر و بسیار عالی هستند، با پاهای بسیار قوی. یک رفتار شناخته شده ای که آنها دارند این است که در حال گشت و گذار شروع می کنند خودشان (قسمت هایی از سر و سینه) را با وسایلی از قبیل : (فرش، حوله ها ، کاغذ یا روزنامه ی مچاله شده، بالش و یا حتی موی انسان) می مالند و می خارانند، که این رفتار بیشتر به خاطر تمییز کردن خود است که در حیات وحش این وسایل جای خود را به برگ های خیس و مرطوب درختان می دهد و آنها با این برگها خود را تمییز می کنند این رفتار در همه ی سنین دیده می شود. کایک ها بسیار عاطفی هستند و از نشستن در یک جا بی سر و صدا ، نگاه کردن و گوش کردن به انسان ها بسیار لذت می برند. نوازش و محبت و توجه از سوی صاحبان بسیار برایشان پراهمیت می باشد. دادن جایزه و پاداش به رشد شخصیت اجتماعی آنها بسیار کمک می کند. تنها راه تعیین جنسیت آنها از راه خون، آزمایش DNA آنهاست. آنها قادر هستند تعداد کمی لغت را یاد بگیرند . آنها آواز بلندی دارند. این پرندگان نسبت به طوطی های بزرگتر کمتر مایل به جفتی زندگی کردن و جفت گیری و تولید مثل هستند. آنها در اسارت باید مدت زیادی را سپری کنند تا با انسان ها رفتار و تعامل دوستانه ای را برقرار سازند. گونه ها آنها دارای 2 گونه ی : کایک شکم سفید (Pionites leucogaster)، که خود شامل 3 زیرگونه می باشد : 1- کایک ران سبز(Pionites l.leucogaster)، در بخش شرقی از محدوده هستند.آنها دارای ران ها وقسمت بالایی دم سبز رنگ هستند. 2- کایک ران زرد (P.l.xanthomerius)، در بخش غربی از محدوده هستند. آنها دارای ران هایی زرد رنگ هستند و بالای دمشان سبز است. 3- کایک دم زرد (P.l.xanthurus)، در بخش مرکزی از محدوده هستند. آنها دارای ران ها و بالای دمی زرد رنگ هستند. کایک کله سیاه (Pionites melanocephalus)، آنها به صورت دو رگه (hybridize) و یا تک نژادی وجود دارند. دارای 2 زیرگونه می باشند: 1- کایک سرسیاه (P.m.melanocephalus)، در بخش شرقی از محدوده ساکن هستند. ران هایی به رنگ نارنجی، پشت گردن نارنجی (پر رنگ) و شکم سفیدی دارند. 2- کایک روشن یا رنگ پریده (P.m.pallidus)، در بخش غربی از محدوده زندگی می کنند.ران هایی به رنگ زرد و پشت گردن نسبتاً کمرنگ دارند و شکمی با سایه ای متمایل به زرد دارند (اغلب در طوطی هایی که به صورت وحشی هستند این شکم به صورت سفید چرک و یا کثیف دیده می شود). کایک های کله سیاه اغلب بومی شمال رودخانه ی آمازون و شکم سفیدها جنوب رودخانه ی آمازون هستند. آنها در معرض خطر نابودی و در لیست سازمان CITES قرار دارند. گروه هایی که برای تولید مثل پرورش می یابند معمولاً کله سیاه ها هستند که اولین گروه در اسارت هم نیز بودند. اما کایک های شکم سفید در حال حاضر محبوبیت بیشتری برای پرورش و نگه داری پیدا کردند. نژاد: Chordata دسته: Aves راسته: Psittaciformes خانواده: Psittacidae تیره: Arinae گونه: Pionites

پاینس ها
پاینس ها تنها گروه طوطی سانان نئوتروپیکال هستند که زیر دمی قرمز دارند . این گونه که نسبتاً چاق هستند، دمی کوتاه و عریض دارند و بین 24 تاcm 28 قد دارند؛ آنها بین 180 تاgr 270 وزن دارند. به عبارتی آنها از نظر رفتار و نیاز بسیار شبیه گونه آمازون هستند، اما معمولاً بسیار آرام می باشند. آنها پر سر و صدا نیستند (هر چند که بعضی ها قادرند گاهی نسبتاً گوشخراش باشند) و هر یک تنوع رنگی جالب توجهی را عرضه می کنند. به علاوه امتیاز دیگری دارند اینکه: آنها کم توقع هستند و در هر لحظه می توانند خود را به تنهایی کاملاً سرگرم کنند بدون اینکه توجه صاحبانشان را جلب کنند. اما با وجود این نباید از سرنوشت آنها چشم پوشی کرد!
با آنکه بعضی از آنها خوب حرف می زنند، به ندرت مقلدان خوبی به حساب می آیند. پاینس های رام مشتاقند که سر آنها خارانده شود، اما به ندرت هر نوع ارتباط دیگر را می پذیرند. بهتر است بخاطر داشت که بعضی نرهای بالغ بسیار پرخاشگر هستند و رفتاری بومی دارند.
تا اوایل دهه 70، فقط پاینس سَر آبی [Pionus menstruus] به خوبی شناخته شده بود. تنها در ابتدای دهه 80 بود که پاینس ماکسیمیلیان (سرپولکی) و پاینس تاج سفید در اسارت حضور پیدا کردند. تعداد کمی پاینس تیره و پاینس ویولت وارد شده بودند، اما در اروپا بسیار نادر باقی ماندند. تجارت دو عضو دیگر شامل گونه های پاینس منقار قرمز و پاینس صورت خالدار، همواره بسیار محدود بوده است.
مرگ و میر در میان پاینس های به دام افتاده از طبیعت بسیار اتفاق می افتد ، و بیشتر پرندگان در طی شش ماه نخست میمیرند . من از تمام دوستداران طوطی تقاضا می کنم تا پرندگان وارداتی صید شده که به آسانی می شود فهمید, به احتمال زیاد حلقه پا ندارند یا با حلقه باز وارد شده اند را خریداری نکنند. جدا از دلایل اخلاقی، این پرنده های وارداتی نیز احتمال خطر برای سلامتی پرندگان خانگی دیگرتان (و برای خودتان را دارند، زیرا تعدادی در میان آن ها اغلب از بیماری تب طوطی رنج می برند که به سادگی قابل شناسایی نیست) را موجب می شوند.
اگر وقت و صبر برای جست و جو دارید یافتن گونه های وارداتی نزد پرورش دهنده هایی که آنها را تکثیر می کنند امکان پذیر است (برای مثال با نام نویسی در یکی از انجمن های پرورش دهندگان پرندگان غیر بومی) می توانید در نوبت باشید جهت دریافت یک طوطی پرورشی. پاینس های ماکسیمیلیان امروزه بسیار رایج هستند؛ پاینس های سر آبی، پاینس های تیره رنگ و پاینس های تاج سفید بسیار نادر هستند. پاینس های تیره را به علت حالت عصبی شدیدشان به عنوان پرندگان خانگی توصیه نمی کنم. این حالت عصبی هنگام استرس، با تنفسی سریع، به شکل خس خس سوت مانند ،بروز می کند که این صدای طبیعی شبیه به اختلالات بیماری های تنفسی است. از سوی دیگر پاینس ها بسیار به آن حساس هستند یعنی نباید استرسی شوند.
صاحب یک جفت پاینس تاج سفید، طوطی نر را با وجودی که بیشتر عصبی بود ، بسیار مهربان و شکیبا توصیف می کند درحالیکه از واژگانی در حدود سی کلمه بهره مند است. بر عکس، طوطی ماده که بسیار آرام است، بیشتر روحیه ای خشک دارد و واژگانی کمتری نسبت به جنس مخالف آموخته. این خصوصیات ممکن است به هر کدام از گونه های پاینس مربوط باشند. تا آنجا که به من مربوط می شود، تا حدی ماده ها را ترجیح می دهم، نرها معمولاً در هنگام تولید مثل پرخاشگر می شوند.