سروصدا و جیغ طوطی
تقریبا هیچ طوطی آواز نمی خواند (به غیر از چند گونه محدود) همگی صدای طبیعی شان سوت و جیغ های کوتاه یا بلند است بسته به نوع و نژاد
علاقه مندان قبل از خرید درمورد میزان سروصدای پرنده باید تحقیق کنند
مقدار سروصدای یک طوطی می تواند شما را مجبور به واگذاری اش به شخصی دیگر کند ویا حتی اگر کنار بیایید گله و شکایت همسایه ها را در پی داشته باشد.
آگاهی از اینکه چه میزان سروصدا را می توان قابل تحمل و نرمال دانست بستگی به دو چیز دارد
1- خانه شما چه شرایطی دارد یعنی
منزل شما دیوارهای نازکی دارد؟ شیشه ها دوجداره نیستند؟ یا در یک آپارتمان چندواحدی نزدیک بهم زندگی می کنید؟
2- روحیه شما و افراد خانواده تان چگونه است؟ منظورم این است که حتما مشاهده کرده اید افرادی حساس را که حتی تیک تیک ساعت اذیت شان می کند! آیا چنین شخصی در خانه دارید؟ یا خودتان چنین روحیه ای دارید؟
پس بایستنی است قبل از خرید و انتخاب طوطی اطلاعات بیشتری کسب کنید
میزان سروصدای طوطی ها ارتباط چندانی با جثه انها ندارد اما معمولا طوطی های بزرگ جثه مثل ماکائو ها و کاکاتو ها قدرت صدای بیشتری دارند.
برخی از گونه ها بصورت ذاتی بیشتر از سایرین سروصدا می کنند مانند: کاکاتوهای بزرگ یا سان کانور که جثه کوچکی دارد
اما حتی این موضوع کمی به شانس بستگی دارد زیرا برخی از طوطی های از یک گونه پرسروصدا نیز برخلاف همنوعان ممکن است علاقه ای به جیغ زدن یا سروصدا کردن نشان ندهند درست مثل برخی نژادهای معروف در تقلیدصدا که ممکن است تمایل زیادی به تقلید صدا نداشته باشند…
بد یا ناآگاهانه تربیت کردن یک طوطی
می تواند باعث ایجاد رفتارهای آزار دهنده در او شود یعنی ممکن است شما یک طوطی در بهترین شرایط سنی را در اختیار داشته باشید اما آنقدر مقابلش سوت بزنید که او بجای حرف زدن فقط انواع سوت ها را بیاموزد خصوصا که سوت یکی از صداهای طبیعی بسیاری از طوطی ها در طبیعت نیز محسوب می شود.تربیت اشتباه و غیر اصولی یک طوطی می تواند منجر به پدیدار شدن حالت های ناخوشایندی در روحیه و رفتار او شود بطورمثال پرنده متوجه شود هربار با جیغ کشیدن مورد توجه قرار می گیرد یا فورا به خواسته اش می رسد یا با جیغ کشیدن یک فحش نسیبش می شود مثل خفه شو ! بس کن !
طوطی های اجتماعی که اسیر قفس شده اند حتی دریافت یک فحش و مقداری توجه را به تنها و کسل نشستن گوشه قفس ترجیح می دهند. خصوصا که طوطی ها ذاتا لجباز نیز هستند و ترک این عادت های بد بسیار دشوار خواهد بود هرگز از راه های غیر مهربانانه جهت ترک یک عادت بد استفاده نکنید هیچ تاثیری نخواهد داشت جز ایجاد نفرت و لجبازی بیشتر که گاه موجب ایجاد اختلالات روحی در پرنده شده و این پرندگان بسیار ساده در اثر بیماری های روحی افسرده می شوند
طوطی ها یک نگاه عصبانی را از یک نگاه مهربانانه را به سادگی تشخیص داده و عکس العمل نشان می دهند
افسرگی در طوطی ها منجر به کسل شدن و در نهایت می تواند مرگ انها را رقم بزند
جیغ ها چند دسته هستند و هر کدام معانی خاص خود را دارند
1- جیغ از روی ترس
2- جیغ از روی خوشحالی
3- جیغ از روی کنجاوی
4- جیغ بابت اخطار دادن که به من نزدیک نشو!
5-جیغ به معنای من آن چیز را می خواهم ! مثلا یک قطعه یا یک خوراکی یا می خواهم از قفس بیرون آیم
6- جیغ از روی بیکاری و لجبازی !! و یا فقط به جهت جلب توجه
7- جیغ عصبانی بابت نرسیدن طولانی مدت به یک درخواست یا درک نشدن مثلا ممکن است چوب زیر پا (میله نشیمن) مناسب نباشد یا طوطی درخواستی دارد مثل تمایل و نیاز به آبتنی که صاحبش متوجه نمی شود در این حالت با ایجاد صداهای گوشخراش ممکن است اعتراض خود را به گوش نگهدارنده برساند.
از سری دست نوشته های امیدشایگان